Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

φίλοι και φίλες...


1. Ο φίλος " μικρούτσικος "
Αυτός ο φίλος είναι το άτομο που μπορεί να κάθεται επί ώρες και να ακούει τα προβλήματα σου και να σου δίνει συμβουλές. Καμιά φορά έχεις ανάγκη ένα τέτοιο φίλο, γιατί βαριέσαι να γράφεις ημερολόγιο.
2. Ο φίλος " αα ωραία. " (LEAH τσιγνώμη για όλα όσα έχεις ακούσει!)
Είναι σαν τον από πάνω μόνο που βαριέται αμέτρητα να ακούει τις ιστορίες σου και συνήθως αντιδρά με φράσεις όπως "αα ναι?", "ωραία", "και..?", "να σου πω δεν πάμε να χτυπήσουμε κανά σουβλάκι?"....
3. Ο φίλος " το άλλο σου μισό "
Ναι, είναι αυτός που έχετε πολλά κοινά. Σας αρέσει η ίδια μουσική, οι ίδιες ταινιές και γενικά είσαστε σαν αντίγραφα. Θέμα αν θα μιλάτε 3 εβδομάδες μετά την γνωριμία σας, λόγω βαρεμάρας.
4. Ο φίλος " ΑΗΑΗΑ "
Είναι αυτός που όλη μέρα δεν κάνετε τίποτα άλλο απ'το να λέτε βλακείες και να γελάτε. ΗΑΗΑ
5. Ο φίλος " σαββατόβραδο " (ΓΙΟΧΑΝΙ,ΘΩΜΑ,ΝΑΝΑ,ΑΓΓΕΛΙΚΗ ξέρετε)
Ο φίλος που θα ήθελες να βλέπεις κάθε μέρα αλλά μόνο τα σαββατόβραδα
βρίσκεστε και γίνεται χαμός.

6. Ο φίλος " άντε, πότε θα σε δω? "

Είναι αυτός που μιλάς στο internet και θες να τον δεις αλλά το σύμπαν συνομωτεί για να μην γίνει ποτέ αυτή η συνάντηση.
7. Ο φίλος της " παρέας "
Όλοι είμαστε μια παρέα. Καταλαβαίνεις.
8. Ο φίλος " πιστός ακόλουθος "
Είσαστε παντού και πάντα μαζί. Σε βλέπουν μόνο σου και σου λένε " που τον ξέχασες; "
9. Ο φίλος " τι ήθελες να μου πεις; "
Εδώ υπάρχει πρόβλημα. Μήπως περνάτε πολύ χρόνο μαζί;
10. Ο φίλος " χάθηκες! "
Καλύτερα να μην του μιλάς και πολύ γιατί θα τα ακούσεις καμια μέρα. Αν με πιάνεις.

εγώ είμαι αργή ή ο χρόνος περνάει γρήγορα;


(πατάς στη τύχη ένα κουμπί του κινητού.)
ΤΙ? ΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΕ Η ΩΡΑ? ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ.
Σοβαρό πρόβλημα ο χρόνος. Πάντα ξέρει πως να σου την φέρει. Ένα από τα αρκετά πράγματα που θέλει μεγάλη προσπάθεια για να κοντρολάρεις. Εγώ δεν τα χω καταφέρει ακόμα, κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω την προσπάθεια. Θαυμάζω τους ανθρώπους που έχουν πρόγραμμα. Μου φαίνονται τόσο ώριμοι κατά κάποιο περίεργο τρόπο.

Από την άλλη αν δεν είσαι χαλαρός στην ζωή σου, από ένα σημείο και μετά θα χαζέψεις. Το πιστεύω αυτό. Έτσι όπως έχουμε καταντήσει η χαλαρότητα είναι κάτι αρνητικό.

Τώρα που το σκέφτομαι ίσως κάποια "μεγάλα κεφάλια" έχουν καταφέρει να έλεγξουν τον χρόνο καλύτερα από όλους μας. Δεν τους θαυμάζω αυτούς. Αυτούς τους λυπάμαι. Όλους μας λυπάμαι βασικά.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

δεν πιστεύω να βαριέσαι..ε;

Στην αίθουσα όλα βαρετά... Τα αγγλικά, οι φωνές των παιδιών (που ακούγονται σαν την γαργάρα του μπαρμπα- Θύμιου) , 5 χέρια σηκωμένα και ο ήχος των αυτοκινήτων που τρέχουν-τρέχουν και δεν φτάνουν. Όλα αυτά με οδήγησαν στο να γράψω αυτό το κείμενο. Εμ, γιατί να μιλήσω; Ας γράψω για την καθημερινότητα. Ναι. Ξυπνάς κάθε πρωί και σκέφτεσαι : "πφ. Αύριο να κοιμηθώ πιο νωρίς για να χορτάσω ύπνο!". Βλέπεις το ρολόι! Άργησες, σε πήρε ο ύπνος... Με τα πολλά ντύνεσαι και τρέχεις.

(Ας μιλήσω για το σχολείο) Φτάνεις σχολείο. Αρχίζει η προσευχή, κάνεις ασυναίσθητα το σταυρό σου (εγώ συνήθως κάνω 5-6 γιατί από τον ύπνο χάνω το μέτρημα) και μετά τα πρόβατα πίσω από τους βοσκούς για να μπούν στις αίθουσες.
Πρώτη ώρα. Ή θα κοιμάσαι ή θα έχεις όρεξη και θα μιλάς συνέχεια! Αν η μέρα ξεκινήσει καλά στις 4 ώρες μπορεί να είσαι οκ. Αν όμως δεν έχεις ξυπνήσει καλά και βαριέσαι, η δεύτερη ώρα είναι αργός θάνατος. Το μεσημέρι φτάνεις σπίτι και αποφασίζει πως σήμερα ΝΑΙ θα διαβάσεις 4 ώρες. Όταν φτάνει η στιγμή να κάτσεις για διάβασμα με κάτι θα χαζέψεις και θα χάσεις 3 ώρες. Έχεις και κανα μάθημα το απόγευμα, περνάει η ώρα, γυρνάς σπίτι και χαζέυεις για κανα 3άρι ώρες ακόμα. Κάποια στιγμή τα μάτια σου κλείνουν και καταλαβαίνεις πως πρέπει να πας για ύπνο. Ξαπλώνεις, φτιάχνεις την κουβέρτα σαν φωλιά για να μην κρυώνουν τα πόδια σου και υπολογίζεις πόσες ώρες ύπνου έχεις.

Αυτά συμβαίνουν κάθε μέρα. Εκτός Σ/Κ. Το Σ/Κ ή προσπαθείς να ξεφύγεις από την καθημερινότητα που όσο περνάει ο καιρός σε πνίγει αργά και βασανιστικά ή δεν ξεχνάς τις υποχρεώσεις σου και πραγματικά τρελαίνεσαι..

(το κείμενο γράφτηκε την ώρα των αγγλικών. that's why.)

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012



Εκεί που καθόμουν κοιτάω την Γιοχάνα και τον Τόμας να τραγουδάνε.
" Νανά, τι ακούνε; "
" CocoRosie! "
" ΠΦ! Τι μου θύμισες τώρα. "
Γυρνάω σπίτι και η Αναστασία μου βάζει να ακούσω το Smokey Taboo.
Εκεί τα βλέπω όλα. Γιατί δεν σας είχα δώσει σημασία καλές μου Bianca και Sierra; Είμαι γουρούνα, ναι. Σας ξέχασα! (η γιοχάνα πρέπει να λέει " σα δε ντρέπεσαι :Ο " και ο τόμας "ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ!")
Νομίζω πως αυτές τις 10 μέρες έχω χορέψει αμέτρητες φορές σε αυτό το ρημαδοδάσος στην Νορβηγία. Ναι, ναι αυτό που βλέπεις. Γιατί λίγο τα αρωματικά sticks, λίγο ο χαμηλός φωτισμός και η εισαγωγή του "Smokey Taboo" πόσο να αντέξει το μυαλό του ανθρώπου;
Όσο περνάει ο καιρός το πράγμα χειροτερεύει. Αυτές τις μέρες το "Turn me on"! Γίνεται να ακούς ένα τέτοιο κομμάτι μόνος σου; nevah. (κοίτα εσύ με τα γαλανά μάτια)
δεν έχω όρεξη να συνεχίσω. -


Εισαγωγή

Και ναι... Μετά από το μπέρδεμα με το προηγούμενο blog επέστρεψα. το να θυμάσαι κωδικούς και e-mails είναι δύσκολο για εμένα... Σκοπός της δημιουργίας αυτού του blog είναι να γράφω διάφορα και να τα διαβάζετε εσείς, ναι, αλλά και να ξεσπάω καμια φορά! Αυτή είναι η εισαγωγή, δεν μου έρχεται τίποτα άλλο στην κεφάλα.. let the game begin.